PIAZA SAN FRANCESCO
 
E' calata la sera
e 'na luce fiņca rischiąra
i sampietrini conzumąti
da mile e mile passi straginąti.
I purtoni chiusi ląscene fņri
le chiąchiere e i penzičri
d'un viandante stranģto
che cņl mondo intero č rabģto .
Sbąte 'na perziąna sgangherąta ,
se spegne 'na luce ,
se zita l'ultima voce......
ormai alta č la notąta .
In cima ą la scalinąta
la chiesa de San Francesco s'č indurmģta.
El silenzio s'č spąso dapertłto ,
ntč le strade e 'ntč ogni vigulčto .
Dorme čl vigulo de la Serpe ,
dorme qučlo de la Storta
e io solo adč me sņ acorta
che qui , tłtu č gambiąto .
Ene sparite le butčghe ,
čl mestiere dčl calzoląro ,
qučlo dčl carbonąro ,
gnčnte pił fadģghe.....
E' 'rivato čl progresso
e čl mondo nłn č pił lu stesso.
Solo i ricordi nłn čne gambiąti
e , in fondo ąl cņre , rčstene tłti cincigąti.
 
(Meri Ercoli 24.11.18 )